Borys Pasternak - Nie ruszać

Nie ruszać

"Nie ruszać, świeżo malowany!"
Duszo niebaczna, spójrz:
Od rąk i nóg - w pamięci plamy,
Od czoła, oczu, ust.

Ja polubiłem ciebie za to
Bardziej od wszystkich bied,
Że z tobą - zżółkłe białe światło
Wpadło w bielszą biel.

Mgło moja, wiem, ono od żaru
Rozjaśni się na wskroś,
Bielsze niż obłęd, niż abażur,
Niż bandaż na mą skroń.